• خانه
  • بلاگ ها
  • از خیام تا دیدگاه مولانا؛ نگاهی هنری به شعر "دنیا همه هیچ" با حروف فومی کالیگرافی
مشاهیر ایران

از خیام تا دیدگاه مولانا؛ نگاهی هنری به شعر "دنیا همه هیچ" با حروف فومی کالیگرافی

شعر معروف «دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ» منسوب به مولانا، یکی از نمادهای تفکر فلسفی در ادبیات فارسی است. شاعر با بیانی ساده و موجز، فلسفه‌ای عمیق از پوچی ظاهر دنیا و زودگذر بودن زندگی را به تصویر می‌کشد. این جمله‌ی کوتاه، در کنار معناپردازی قدرتمندش، به‌دلیل آهنگ و فرم خوش‌ساختش، سال هاست الهام بخش هنرمندان معاصر در هنرهای تجسمی، طراحی دکور و پروژه های مینیمال بدل شده است. ترکیب مفاهیم فلسفی با اجراهای بصری، مسیری‌ست که بسیاری از هنرمندان برای ایجاد آثاری با تأثیرگذاری عاطفی و ذهنی بر مخاطب، در پیش گرفته‌اند.

مفهوم و معنی شعر «دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ»، با دیدگاه خیام هم‌خوانی دارد، چرا که او به شدت بر این باور است که نباید به امور دنیوی توجه زیادی کرد و درگیر آنها شد. این شعر به‌طور واضح همین اندیشه را تأیید می‌کند.

دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است
و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است

سرتاسرِ آفاق دویدی هیچ است
و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است

«حکیم خیام نیشابوری»

امروزه اجرای این جمله‌ی فلسفی با حروف فومی برش‌خورده با لیزر، امکان استفاده از آن را در فضاهای هنری، گالری‌ها، طراحی دکور داخلی و حتی نمایشگاه‌های مفهومی فراهم کرده است. این حروف سبک و منعطف، نه‌تنها زیبایی کالیگرافی فارسی را حفظ می‌کنند، بلکه به دلیل سهولت در نصب و تنوع در رنگ و اندازه، گزینه‌ای ایده‌آل برای خلق آثار خاص و متفاوت هستند. چه برای طراحی یک دیوار مینیمال با محتوایی تفکربرانگیز، چه برای خلق یک اثر حجمی مفهومی، این حروف کالیگرافی فومی انتخابی هوشمندانه و حرفه‌ای برای هنرمندان و دکوراتورهایی‌ست که به معنا، فرم و اجرا اهمیت می‌دهند.




جستجو تماس
چت ورود